6 mei 2008

Shit!

Yesterday Travellin' Puss got hit by a car...

ik zou een week niet vaak thuis zijn en daarom hadden we besloten dat Travellin' Puss naar Nijlen zou meegaan om daar te ravotten en te spelen. Maandagnamiddag kreeg ik echter een telefoon van Luc dat hij op weg was naar de dierenarts, er was iets gebeurd maar hij wist zelf niet wat.
Ik mocht een goed half uur later naar de dierenarts bellen en het was duidelijk. Travellin' Puss was door een auto geraakt. Achterpoot was zeker gebroken, ze had zeker een buikbreuk, maar ze was te hevig in shock om uit te maken of ze ook aan het hoofd ernstig was geraakt. Want aan het hoofd was ze zeker geraakt, getuige daarvan was het bloed in haar ogen.
Ze moest eerst twaalf uur aan een infuus, met pijnstillers ("want ze heeft ongelofelijke pijn", dixit de dierenarts), en daarna konden ze foto's nemen om te zien hoe ernstig de situatie was. Dan konden ze ook aan haar gedrag uitmaken of haar hersenen ernstig geraakt waren.

Vanmorgen mocht ik dan bellen naar de dierenarts om te weten hoe het zat. Inderdaad, haar poot was op vier plaatsen gebroken, en de buikbreuk was aanwezig maar op de foto's konden ze niet uitmaken waar de breuk zat. Morgen zou men haar dan kunnen opereren om alles te herstellen. Haar hersenen waren niet beschadigd, want ze leek vanmorgen alweer vinnig, had gedronken, en had meteen ook de dierenarts gebeten, wat een goed teken was.

De operatie houdt in dat men een spil doorheen de hele poot steekt en een uitwendige fixatie aanbrengt. De buikbreuk zal nog steeds een zoekplaatje worden, maar alles kan relatief eenvoudig op orde gesteld worden.

Dit wordt een dure affaire, maar om het beestje terug de oude te laten worden... wel, ik twijfel niet! 't Is wel gek, om alles over de telefoon te regelen want ik zit in Gent, en zij ligt in Nijlen. Ligt... ligt in een donkere ruimte aan een infuus, alleen, nu en dan gecontroleerd door wildvreemden, nadat haar lijf niet meer wil wat ze wil, nadat ze een traumatische ervaring achter de rug heeft... Op zo'n moment hoop je dat die dieren niet al te veel kunnen nadenken... (of zoals een collega vandaag zei: 'ooh, je zou nu toch haar pootje willen vasthouden'... hmmm, ik zou haar wel willen strelen, ja...)

2 opmerkingen:

Sabine zei

Ik had al heel het verhaal van Luc gehoord, heb gisteren een kattengebedje gedaan...
Is alles goed gegaan?

kOEN zei

Ik hoop dat alles goed gegaan is! Ik zou het natuurlijk wel leuker gevonden hebben als ik dichterbij zat, maar dan zou ik de dierenarts misschien verveeld hebben, dus misschien is het maar beter dat ik ver weg ben, en een tweetal keer per dag telefoneer.
Laten we (ik vooral?) hopen dat ze de goeie ouwe is als we naar de Bourgogne trekken.